Zacznijmy od kolorów. Na pytanie o polskie barwy narodowe każdy odpowie, że to biały i czerwony. Natomiast jak to z kolorami, mają swoje odcienie i ich sprecyzowanie w przypadku flagi stanowi już pewne wyzwanie. W „ustawie z dnia 31 stycznia 1980 r. o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej oraz o pieczęciach państwowych”. właściwe kolory są przedstawione w postaci współrzędnych trójchromatycznych barw. Wynika z nich, że biały nie jest czystym śnieżnobiałym, a kolor czerwony to karmazyn, czyli ciemna czerwień. Ciekawostką jest, że nie zawsze tak było – choć pierwszy opis flagi z 1921 roku wprowadzał karmazyn (o odcieniu nieco jaśniejszym od współczesnego), to od 1927 roku, przez ponad 50 lat obowiązywał cynober, czyli czerwony wpadający w pomarańczowy.
Układ barw narodowych, to kolejny element istotny dla flagi. Wybór barw jest odwzorowaniem kolorów chorągwi polskiej, białego orła na czerwonym tle, oficjalnego symbolu państwa już od średniowiecza. Znak w godle, czyli orzeł, jest ważniejszą jego częścią niż tło, dlatego kolor biały jest na górze, a czerwony na dole (i dlatego poprawnie mówi się, że flaga jest biało-czerwona). Jeśli barwy zawieszone są w układzie pionowym, to biały umieszcza się po lewej stronie płaszczyzny oglądanej z przodu. Natomiast w rozetkach, czyli tak zwanych kotylionach, biały powinien być wewnątrz, czerwony na zewnątrz.
Flaga ma także ściśle określone proporcje – w przypadku biało – czerwonej długości boków powinny przedstawiać proporcje 5:8. Stosunek ten ustaliła „Ustawa z dnia 1 sierpnia 1919 r. o godłach i barwach Rzeczypospolitej Polskiej” i obowiązuje on do dziś. Przykładowo, gdy flaga ma 1 metr wysokości, to musi mieć 1,6 metra szerokości. Jeśli tak nie jest, to biały i czerwony stanowią barwy narodowe, ale nie flagę. Co więcej, zgodnie z ustawą, dla miana flagi, prostokąt musi być umieszczony na maszcie.
Dziś każdy ma prawo używać barw RP, w szczególności w celu podkreślenia znaczenia uroczystości, świąt lub innych wydarzeń, pod warunkiem zachowania odpowiednich czci i szacunku. Kodeks Karny zawiera przepisy dotyczące ochrony symboli narodowych. Za publiczne znieważenie, uszkodzenie lub usunięcie flagi czy godła grozi grzywna, kara ograniczenia albo pozbawienia wolności. Choć nie ma zakazów, jak było to za czasów PRL, kwestią sporną jest umieszczanie napisów, np. z nazwami miejscowości, na biało-czerwonych flagach co często obserwujemy przy okazji wydarzeń sportowych.
Polska flaga na świcie. Każde państwo, uznane na arenie międzynarodowej czy nie, posiada własną flagę, co daje to setki wzorów. Najbardziej podobne do polskiej są flagi Indonezji i Monako, które są czerwono-białe. Ponad 50 krajów świata obchodzi święto na cześć swoich barw narodowych. W Polsce celebrujemy je od kilkunastu lat, a konkretyzując od 2004 roku.
O tym w jaki sposób powinniśmy użytkować flagę, co wolno, a co jest zabronione można przeczytać w specjalnym podręczniku: Flaga Polski - poradnik użytkownika
