reklama
reklama

Kopalniane wyrobisko opowiada historię Ziemi

Opublikowano: Aktualizacja: 
Autor:

Kopalniane wyrobisko opowiada historię Ziemi - Zdjęcie główne
Zobacz
galerię
10
zdjęć

Udostępnij na:
Facebook
PGE w regionieOdkrywkowe kopalnie węgla brunatnego od wielu lat znajdują się pod lupą naukowców – paleobotaników i paleontologów. Naukowcy poszukują i badają znaleziska z terenu kopalń, udowadniając ewolucję naszej planety na przestrzeni setek milionów lat. Także dzięki pracom prowadzonym na terenie bełchatowskiej odkrywki poznajemy niezwykłą historię życia na Ziemi.
reklama

Sięgające tysięcy lat wstecz pierwsze ślady bytności człowieka, rodzące się rzemiosło, występowanie lodowca o ponad kilometrowej grubości, dostojne mamuty żyjące na naszym terenie czy lasy tropikalne, dzięki którym powstał wydobywany obecnie węgiel brunatny z licznie występującą tam fauną i florą – o tych wszystkich zjawiskach dowiedzieliśmy się dzięki naukowcom współpracującym z Kopalnią Bełchatów.

Archeologiczne odkrycia w bełchatowskiej odkrywce

Jednym z głównych celów geologii jest badanie przeszłości Ziemi, rozwoju skorupy ziemskiej, a także historii naszej planety, jej ewolucji i procesów, które kształtują jej budowę. W swej pracy geolog opiera się na „dokumentach”, w których ta przeszłość jest zapisana. Mogą to być znaleziska archeologiczne, skamieniałości, fragmenty roślin, skały.

reklama

Jedne z pierwszych badań archeologicznych na terenie bełchatowskiej kopalni przeprowadzono w połowie lat 80., kiedy przystąpiono do prac przygotowawczych związanych z eksploatacją węgla brunatnego w złożu „Bełchatów”. Kopalnię zobowiązywały do tego zapisy ustawy „O ochronie dóbr kultury”. Dzięki temu przed zniszczeniem uratowano wiele bezcennych reliktów przeszłości, które występowały na terenie przewidzianym pod eksploatację górniczą.

W wyniku przeprowadzonych badań odkryto m.in. szereg obozowisk, osad oraz cmentarzysk datowanych od starszej epoki kamienia (10-8 tys. lat p.n.e.) po okres nowożytny (XIX w.), a jednym z najcenniejszych odkryć było największe w Polsce środkowej centrum produkcji ceramiki toczonej na kole z okresu wpływów rzymskich (III-IV w. n.e.) w Chabielicach, osada i cmentarzysko z epoki żelaza (VI-V w. p.n.e.), cmentarzysko wraz ze świątynią z XI/XII w. w Grabku oraz osady wczesnośredniowieczne z IX-X i XIII-XIV w. w Zabrzeziu.

reklama

Na wszystkich stanowiskach archeologicznych natrafiono na pozostałości osad z epoki brązu, żelaza i wczesnego średniowiecza. Zachowały się piece garncarskie, wapiennicze oraz zespoły palenisk, a także wiele przedmiotów związanych z tkactwem (przęśliki i ciężarki tkackie), codziennego użytku naczynia i ich fragmenty (ok. 200 tys.), żarna nieckowate i rotacyjne, narzędzia krzemienne i kamienne oraz brązowe i żelazne (noże, sierpy, krzesiwa, kłódki), a także ozdoby (zapinki brązowe i żelazne, bransolety, paciorki itp.). Ciekawym znaleziskiem był denar Antonina Piusa wybity przez Marka Aureliusza prawdopodobnie w roku 161 n.e. oraz dwa szelągi Jana Kazimierza. Część eksponatów można zobaczyć w siedzibie Kopalni Bełchatów w Rogowcu.

Ślady mamuta, krokodyla i nosorożca

W czasie prowadzenia robót górniczych w złożu węgla brunatnego „Bełchatów” znaleziono również fragmenty flory, np. pyłki, szyszki i liście, które wskazują na dominację drzew takich jak sekwoje, platany, magnolie, bursztynowce i graby. Występują także fragmenty pni skrzemieniałych drzew, czyli materiał organiczny, który został zastąpiony krzemionką lub syderytem (węglan żelaza).

reklama

Na poziomach nadkładowych w czwartorzędowych osadach piaszczystych można znaleźć bursztyny - fragmenty stwardniałej żywicy oligoceńskich drzew iglastych sprzed około 30 mln lat, które zostały przywleczone przez lodowiec z rejonu Morza Bałtyckiego w plejstocenie około 300 tys. lat temu.

Do najbardziej spektakularnych prehistorycznych odkryć należą szczątki mamuta. Po raz pierwszy natrafiono na ślady życia tych zwierząt w 1981 r. Z gigantycznego mamuta, żyjącego na tym terenie 265 tys. lat temu, zachowały się m.in. górny ząb trzonowy oraz 3-metrowy prawy cios z fragmentami kości przedszczękowej, śladowo zachowane zęby trzonowe oraz fragment puszki czaszkowo-mózgowej. Dzięki dobrze zachowanym zębom trzonowym udało się ustalić dietę zwierzęcia. Ustalono, że młode mamuty początkowo żywiły się mlekiem matki, a później stopniowo do swojej diety włączały rośliny, by w wieku 3-6 lat zupełnie usamodzielnić się pod względem żywieniowym.

reklama

W kolejnych latach zdejmowania nadkładu odkopywane były różne, liczne fragmenty mamuta włochatego jednego z najlepiej poznanych ssaków epoki lodowcowej.

Do szczególnie cennych szczątków fauny należał również szkielet prehistorycznego krokodyla i prawie kompletny kościec nosorożca. Oba znaleziska kopalnia przekazała stowarzyszeniu paleontologów.

Wapienne osady jury górnej osłaniane podczas eksploatacji węgla są wyjątkowo bogate w szczątki rozmaitych pradawnych morskich organizmów, w szczególności obfitują w pięknie zachowane skamieniałości.

reklama
WRÓĆ DO ARTYKUŁU
reklama
Udostępnij na:
Facebook
wróć na stronę główną

Zarejestruj się w serwisie, aby korzystać z rozszerzonych możliwości portalu

e-mail
hasło

Nie masz konta? ZAREJESTRUJ SIĘ Zapomniałeś hasła? ODZYSKAJ JE

reklama
reklama
reklama