Niezwykłe odkrycie w Kopalni Bełchatów przyciąga badaczy. Mówią o fenomenie i szukają dalej

Przypomnijmy, że w maju tego roku głośno zrobiło się o odkryciu, jakiego dokonali badacze z Uniwersytetu Warszawskiego, Polskiej Akademii Nauk i czeskiego Morawskiego Muzeum Ziemskiego. Szczątki krokodyla – skamieniała płytka skórna (osteoderm) – zostały znalezione w jeziornych osadach na terenie odkrywki Szczerców w Kopalni Węgla Brunatnego Bełchatów, podczas jednej z wcześniejszych wizyt. Artykuł opisujący znalezisko ukazał się w prestiżowym czasopiśmie „Acta Palaeontologica Polonica”. Zabytek pochodzi z epoki miocenu – okresu, kiedy klimat był znacznie cieplejszy i bardziej wilgotny niż dziś. Warunki te sprzyjały rozwojowi bujnej roślinności i obecności ciepłolubnych zwierząt.

– Badania tego fenomenu wydają się więc szczególnie istotne w świetle ostatniej zmiany klimatu – mówi dr Marcin Górka z Wydziału Geologii UW, pierwszy autor artykułu opublikowanego na łamach „Acta Paleontologica Polonica”, cytowany przez uczelnię.

Naukowcy mówią o światowym rekordzie

– Szczegółowa analiza źródeł wykazała, że zarówno w neogenie, jak i w czwartorzędzie, nie stwierdzono dotychczas stanowiska krokodyla położonego dalej na północ. Okaz ze Szczercowa stanowi więc światowy rekord jako najdalej na północ zanotowane stanowisko krokodyla w ciągu ostatnich 23 mln lat – dodaje dr Górka, cytowany na stronie internetowej Uniwersytetu Warszawskiego.

Naukowcy jednak nie zamierzają na tym poprzestać i szukają dalej. Tuż przed wakacjami pojawili się ponownie w kopalni, a to co zebrali, jest wciąż jeszcze analizowane. Teraz pojawili się po raz kolejny na terenie odkrywki w Szczerców. Badacze przebywali na terenie kopalni 22 i 23 października.

- Pobraliśmy kolejne próbki. Jesteśmy pełni optymizmu, ale na efekty trzeba poczekać – mówi dr Marcin Górka.

Jak się udało ustalić, naukowcy natknęli się na kolejne ślady, jednak nie chcą mówić o szczegółach, zanim wszystko nie zostanie dokładnie przebadane.

- Są pewne drobne przesłanki, które wskazują, że jest nadzieja na kolejne znaleziska – powiedział naukowiec.

Pozostaje nam się więc uzbroić w cierpliwość i czekać na efekty pracy badaczy w laboratoriach, gdzie skrupulatnie będą analizowane pobrane materiały.

Denar Marka Aureliusza i wiele innych archeologicznych „perełek”

Na terenie kopalni znaleziono ślady największej w Polsce środkowej centrum produkcji ceramiki toczonej na kole z okresu wpływów rzymskich (III-IV w. n.e.) w Chabielicach, osadę i cmentarzysko z epoki żelaza (VI-V w. p.n.e.), cmentarzysko wraz ze świątynią z XI/XII w. w Grabku oraz osady wczesnośredniowieczne z IX-X i XIII-XIV w. w Zabrzeziu. Archeolodzy natrafili na pozostałości osad z epoki brązu, żelaza i wczesnego średniowiecza. Zachowały się piece garncarskie, wapiennicze oraz zespoły palenisk, a także wiele przedmiotów związanych z tkactwem (przęśliki i ciężarki tkackie), codziennego użytku naczynia i ich fragmenty (ok. 200 tys.), żarna nieckowate i rotacyjne, narzędzia krzemienne i kamienne oraz brązowe i żelazne (noże, sierpy, krzesiwa, kłódki), a także ozdoby (zapinki brązowe i żelazne, bransolety, paciorki itp.). Sensacyjnym znaleziskiem był np. denar Antonina Piusa wybity przez Marka Aureliusza prawdopodobnie w roku 161 n.e. oraz dwa szelągi Jana Kazimierza.

Szczątki mamuta w odkrywce