Ewa, która balansuje nad głowami spacerujących po pl. Narutowicza przyjechała do Bełchatowa 20 września ubiegłego roku. Wówczas została wypożyczona w ramach drugiej edycji Festiwalu Sztuki Jabłka. Trzeba przyznać, że od razu posąg wykonany w zimnym brązie wzbudził zainteresowanie i sympatie bełchatowian. I trudno się dziwić, bo kobiecej postaci, przykucającej na jednej nodze nie można odmówić uroku. Dodatkowo Rajska Ewa, która trzyma w lewej dłoni jabłko, a w prawej koszyk wypełniony tymi owocami idealnie wpisuje się w symbolikę naszego miasta.
- Do Bełchatowa przywiózł ją sam artysta - Jerzy Kędziora, znany też szerszej publiczności pod pseudonimem JotKa. O jego prace zabiega wiele europejskich, i nie tylko europejskich, miast. Rzeźby Kędziory znane są m.in. w Berlinie, Singapurze, Majami. Coraz częściej spotkamy je także w polskich miastach. Znajdziemy je np. w Sopocie, Katowicach, Częstochowie, Bydgoszczy, Łodzi, Sandomierzu, Krakowie, a teraz także w Bełchatowie – wyjaśniają miejscy urzędnicy
Jerzy Kędziora, który na co dzień mieszka w podczęstochowskiej Poczesnej od 20 lat rzeźbi w zimnym brązie postaci ludzkie w naturalnych wymiarach. Niezwykłość i wspólny mianownik jego prac to to, że wszystkie rzeźby balansują w powietrzu.
- Od zawsze interesował mnie człowiek w ruchu, zatem moja rzeźba nie mogła być statyczna – mówił we wrześniu Jerzy Kędziora. Oderwanie rzeźb od ziemi pozwala stworzyć podniebny spektakl, który dziś wymyka się już z ram konwencji publicystycznej i staje się sposobem na wyrażenie artysty i otaczającego świata.
Jak podkreśla artysta praca nad taką specyficzną rzeźbą trwa dość długo. Sztuka musi tu bowiem iść w parze i z techniką, i technologią. Od pomysłu do realizacji często mija miesiąc lub dłużej. Zanim dzieło zostanie ostatecznie ukończone podejmuje się wiele prób. Ważny jest materiał, z jakiego wykonuje się rzeźby. Najczęściej wykorzystuje się kolorowy metal, zimny brąz, aluminium oraz mączkę marmurową. Sama konstrukcja zbudowana jest z włókna szklanego lub węglowego.
